hai tawan tawan!!

hi tawan tawan mummy!! saya wan nur qalesya alia, nama manja saya bambam. atau lebih manja bambam demuk. nakal kan mereka gelar saya mcm tu. yang tukang gelar tu mcm le kurus sangat. hehehe... mummy saya tu, kalu jumpa saya mesti nak gomol² muka gebu saya. saya rimas tau. tapi mummy tetap buat. kang kalu saya cakap jangan, fengsan plak dia. hehehe....

saya dah enam bulan tau. saya baru nak pandai merangkak. tengah belajar angkat buntut. tapi tiap kali saya nak cuba angkat buntut dan melangkah ke depan, diorang semua menjerit takut saya jatuh.  saya terus tekejut. habis.... bila saya nak pandai. dorang tu manjakan saya sangat.

skang ni gusi saya tengah gatal. semua benda saya nak gigit. saya nak tumbuh gigi eh? sampai mulut saya berair je. kesian kan saya. nak tau, saya kuat makan tau. saya tak main la nasi penyek ni. saya lebih suker nasi mcm orang besar makan tu. telur separuh masak sebiji, ah... petik jari je saya habiskan. lepas tu saya lepaskan gas, kepoh satu umh saya kentut bau busuk. heran saya... 

kalu mak mak saya wat kelakar, saya suker gelak. tapi gelak saya hanya ngangakan mulut jek. tak reti la saya nak gelak mengilai. mcm hantu kak limah plak rasanya. sopan kan saya. tapi mummy saya suker nyakat, dia kata kalu ada pakwe ngorat, saya gelak mcm tu, nnt orang ingat saya kejong. mencik tau. saya cuba baiki kelemahan saya dalam bab gelak. muka saya kan ganas, tak reti nak wat senyum kambing. mmm..

tok ayah saya dari saya kecik dia dah ajar saya kira jari. skang ni tiap pagi bangun tido saya dah biasa kira jari. cerdik kan saya. saya kalu minum air, tak main pakai botol ok, saya suker minum dalam gelas. gempak tak. ok lah, nnt kita sembang lagi eh. kang bising mummy saya sebab saya curik masuk sini. baibai tawan tawan. jumpa lagi...